Karanlığın ortasında kaldın mı hiç
Bir başına ve yapayalnız
Öylece oturup dinledin mi
Ne anlatıyor diye hayat
Belki anlarsın dedim bir başına
Sen kendinle kalınca öylesine
İzledim seni, sen oluncaya kadar
Söyle anladın mı şimdi beni
Bugün seni anlama günüm desem
Gül yüzüme karşı göster kendini
Bırak artık içinde tuttuğun hayalleri
Anlat ki beraber yaşayalım, yaşlanalım
Belki dil söyleyemiyor bir şey
İşte bu yüzden bıraktım ya
Seni karanlığın ortasında öylesine
Bil istedim beni, bende kalan sevgini
Sana verdiğim hayallerim, beni de süsledi ya biraz
Artık karanlık yok,
Hayallerimizi süsleyen aydınlık vakti geldi Dünyamıza
Bil istedim…
Yazar ; Kadir KÜÇÜK
