Hafif bir yel gibi savruldum
Hangi yana dönsem, kendimi buldum
Gecenin karanlığına bürünüp,
Yollara savruldum.
Hafif sıcak yel esintisiyle uyandım
Kendimi buldum sandım bir an da
Oysa birazdan karanlıkta kaybolduğum
Ve bir kıvılcımı arar olduğumun
Farkında olacağımı biliyordum.
İşte şimdi sessizliğe büründü gece
Gökyüzünü izler oldum, yıldızları ve birkaç bulut parçasını
Özlemişim toprak kokusunu, yayla havasını
Birazdan biter bu anı…
Savrulduğum yollarda kendimi bulmaya geri döndüm
Şimdi söyle biter mi bu döngü kendi kendine
Herkes gitse bile bir sen varsın
Bir de ben kendi kendime
