Yolculuk
Hareket ettiğimiz bu hayatta telaşın, zaman tasarrufu yaratacağını zan ettik..
Adımlar hızlı oysa kapılar sakin ve bilincidir
Her kapı aynı değil kilit noktası ise tam farklıdır.
İnsanlar yola çıkmaya cesareti olmayan, ancak cesaret arz etmek isteyen varlıklardır. Oysa kahramanlık sonuç değil, başlangıçtır.
Bizler ise hep kahramanlık peşindeyiz.
Öyle bir yaşam oluşturalım ki hem içsel hem de dışsal olarak nefes alışımızda doğuşu, verişinde ölümü tatalım.
O yüzdendir ki geleceğimiz geçmişimizin kaderidir. Kaderimiz yazılı rızkımız ise değişkendir. Bir nevi de olsa tekrar döngüden çıkaralım kendimizi. En azından ben bunun için kafa yormaya başlayan birer yolcuyum.
Hayatta bilge olmak yetmez azizlerim.. Güç de yetmez
Zeka ise zira öldürür…
Her şeyin var olması, hiç bir şeyin yokluğundandır çoğu zaman.
Bütün bunların varlığı, tatmin edilmiş bir hayat da vad etmez azizim.!
Yüzyılın belası değil mi
Bilgelik
Çoğunluk
Bireysellik
Güç
Duruş
Maddiyat
Gösteriş
Meşruluk
Hangisi sağlık arz ediyor, hangisi mutluluk bahtiyarlık bahş ediyor, ya da hangisi sizi anlam arayışlılık içersinde bulunduruyor.
Bütün bunların var olduğu bu sistemde insanlar kendilerini boşlukta hiss edip, bedenlerini psikologlarda buluyor. Elaç mı ilaç mı bilmem ama bulamadıkları yüzlerce soru ile kafalarında dolanıyorlar.
“ Mal sahibi mülk sahibi hani bunun ilk sahibi
Mal da yalan mülk de yalan
Gel biraz sen oyalan”
Hiç bir şeyin sana ait olmadığını bildikten sonra işte asıl yolcusun…
Her şeyi sahipleniyoruz. Sonra elde sıfır kalınca vah vahlanıyoruz. Sahiplenme!
Sahip çık.
Emanetin sahip çıkılmasıdır önemli olan. Sahipkara güzel şekilde tahvil etmek.
Bu iki kavram da bir birinin tam tersidir.. Birisi esneklik doğurur
Diğeri ise katılık… Unutmayın katı olan çatlar kırılır…
Esnek olan zamana , mekana göre şekilli dözümlülük oranın değişir.
Esnek olan sıradan olan değil. Esnek olan zeka işidir.
Eskiden bende duruşun şeklin şemalın katı olanın münasip görürdüm. Esnek olan lastiği bile sevmezdim..
Çok tartıştım bunun ile arkadaşlar. Sonra insan psikolojisinin bunları kaldırmadığını fark edince.. Kendimi katılıklarımdan kurtuldum. Hala da bu yolda birer yolcuyum.
Korkularınıza gelince…
Korunmak için yararlı olan kısmını kullanalım, hayatla teması kesen kısmını değil.
Bunu yazarken kendimin tamamlanmış bu yolu artık bilen birisi olduğumu farz etmiyorum inanin.
Ya da en mutlu birisi.. Yok!
Hayat mücadelesinde yola çıkmış bir yolcu olduğumu biliyor ve inanıyorum..
Olduğum halimden çıkmasaydım. Düşüncelerin ya da kilerin elinde birer kuklaya dönecekdim.
Işığın yolunun sezenler karanlıktan kurtulmayı bilenlerdir canım dostum.
Bir yazarım ve kendimi ifadenin en iyi yazılı şekli olacağım…
Böyle olduğumu bilerek de..
Eşim benimle övünsün diye değil!.
Annem benimle yükselsin diye değil!.
Babam benimle gurur duysun diye değil!.
Komşum hava atsın diye değil! ..
Tabi ki bunlar da gerekli ama önemli değil..
Yaradanım beni gönderdiği bu yolculukta ruhumun özünü bedenimin hakikati ile ortak noktaları varlığımın anlamlandırılmasında buluşturmak için..
Ve emanetini iyi bir şekilde tahvil etmek için..
Devamını yazacağım. Şimdi kafede oturduğum sürenin duygunluk halini bitirerek devam
