Biz insanlar neden hep elimizde olmayanı daha çok seviyoruz. Ulaşılamaz olduğu için midir bu özelliğimiz. Ya da elimizdekilerin kıymetini kaybedince mi anlıyoruz. Bizim doğamızda var sanırım bu . Kaybedince de ahlamalar vahlamalar hiç eksik olmaz dilimizden ya da inci taneleri gözlerimizden.
Şimdi siz soruyorsunuzdur belki de ulaşılmaz olan ne diye? En yakın örneklerle açıklayabiliriz bunları. Mesela insanın yazın kışı kışın da yazı araması özlemesi. Yazın ortasındayken kışı bulmak imkansızdır. Biz kışın kıymetini yaz gelince sevdiklerimizin de kıymetini bizden gidince anlıyoruz. Aşıklar neden aralarına mesafeler ya da zorluklar girince daha çok severler birbirlerini . Bunun sebebi ise insanın doğası gereği kaybedince ya da bir zorlukla karşı karşıya gelince daha çok anlıyor sevdiklerinin kıymetini.
Kışın yazı özleriz gelir yaz olur bir kaç ay sonra ya da yazın kışı özleriz kış gelir birkaç ay sonra ama dikkat etmeliyiz bazen sevdiklerimizi kaybedince değerini anlasak da geri gelemeyebilir. O yüzden size tavsiyem lütfen her şeyin değerini varken bilin. Çünkü kaybedince çok geç olabilir . Daha sonrasında tutulan yasların hiçbir faydası olmuyor. Olsaydı nice aşıkların aşkları geri gelirdi . Hiçler uğuruna kaybetmeyin , iyi kilerle güzel hayat yaşayın benden size tavsiye . Böyle bir dönem de istemeseniz de kötülükler olacak bari iyi kiler için sebep arayın ki geriye dönüp bakınca mutlu olun.
Mutlu oldukça eminim ki daha çok çabalayacaksınız güzel şeyler bırakmaya , yaşamaya . Buna eminim ama bunun için biraz çaba gerek . Zaman kısıtlı ve hızlı geçiyor anlayamıyoruz bile. Bu yüzden hızlı olun hayatınız , sevdikleriniz ve sizi mutlu eden her şey için…
