Treninin götüremediği benlikler
Hiç bitmezdi seyahatler…
Tren yolculukları.
Kavuşma kimine göre bitiş, vedalar kimine göre başlangıçdır.
Doğduğun yer kaderindir de mi eksiklik vardı yoksa?
Doğduğun yer benliğindir seni var eder..
Yaşantılar karakterini oluşturur.
Bitiremediklerin elde edemediklerin göz yaşları konuşturur.
Gözünün algıladığı kadar renkler, neşendir.
Heyecan.. Bildiklerin ve tutumlarındır.
Biliyor musun Grice ben fark etmiştim.. Hayatı, yaşamı, insanları. En çok da kendimin kendimle olan arkadaşlığını sevmiştim. Sorunsuzdu, güvenilirdi. Dürüstü olaylardan en azından. En çok ona tahammül ediyordum ve en büyük sabrımı ona veriyordum.
Evet aklımda… Tam dört yaşımdaydım. Üçlü seyahatlerimiz.. hep de öyle devam ediyordu esasında.
-Grice!.. eksiklik tamamlanamayanımdır yoksa gerek duyulmayan mı?!.
Tamamlanmak bitişin tercihine göre değişmez mi? Ya Gerek duymak… Olmayanı ikamelemek değil mi?.
İştee ben de tam senin baktığın gibi baktım.. . Şaşkınlıkla!
Hatta daha yeni yeni neyi hatırlıyorum biliyor musun Grice?! .
Trende gece gündüz yol giderken hepimizin tavanı aynı ama kafasındaki kavuşma sahnesi farklıydı. Ve en garibi de insan kendi bavulundaki tek değişmeyen nesne idi. Hep taşırdı tüm seyahatlerinde. Gözleri dalardı hep annemin uzaklara. Uzaklar baktığın yerde değildi oysa ki, kafanda ulaşamadıklarında idi. Dalmak kafanda bitiremediklerinin kafanda barışma sahnesiydi belkide. Öyle Değil mi? . Neden cevap konuşturmuyorsun Grice… Sustukların bana ne anlatıyordu?
Ne garip insanoğlu
Ne cefakar..
Ruhu ile yaşar hayatı yeter ki aidiyatı olsun. Tün ömrünü ona adar..
O yüzden bu varoluşlar.
Cana Canan katması.
Kendine bu behiştte bir beşik bulması.
Ne gariptir bakan gözlerle görmek Grice. Matematik de eşitlik sonrası tek çözümü olmayan, ama bol keseden hesap yapan ve yaptığı hesap çarşıya uymaz terfiini alanda mehz insanoğludur.
Ben aittim ruhum öyle söylüyordu en azından. Vardır bir hikâyem biliyorum. Coşmazdı yoksa bu kadar. Açmazdı yoksa bu kadar çiçek.
Grice hikayeler başlayan mıdır yoksa biten midir?
Peki ya bunca sorular cevap bulmak için midir? Yoksa kaçışlar için.
